Over mij
Tijdens de 20-weken echo werd mijn grootste nachtmerrie werkelijkheid. Het hartje van mijn kindje klopte niet meer. Een moeilijke en onvoorspelbare periode volgde. Wat ik toen niet wist is dat er uit zoveel verdriet, zoiets moois kan ontstaan: mijn praktijk, een rots in de branding voor vrouwen na het verlies van hun baby.
Ik was 30 en het leven ging me voor de wind. Mijn vriend en ik waren al 12 jaar samen. Allebei een leuke baan met een goed en stabiel inkomen. Samen hadden we prachtige reizen gemaakt en ons te grote nieuwbouwhuis was kortgeleden opgeleverd. Kortom we waren klaar voor de komst van een baby.
Al snel hield ik een positieve test in mijn handen en de eerste echo’s zagen er goed uit. Bij de controles klopte het hartje van de baby levendig en ik voelde beweging. Er was geen twijfel over mogelijk: over een paar maanden zijn we met z’n drieën.
Toch veranderde iets. Ik voelde de baby minder bewegen en nam contact op met de verloskundige. Die stelde me gerust. In deze termijn van de zwangerschap was het niet zo vreemd als je even geen beweging meer voelde.
Met bijna 22 weken zwangerschap had ik pas de 20-weken echo. Laat i.v.m. een reis voor mijn werk naar het buitenland. Beweging voelde ik nog nauwelijks maar als ik me zorgen maakte, dacht ik terug aan de geruststellende woorden van mijn verloskundige. Bovendien hoe vaak hoor je nou dat het mis is? Bijna nooit toch?
Gespannen nam ik plaats op de onderzoeksbank. Een klodder gel, het echoapparaat op mijn buik en ons kindje levensgroot op de muur geprojecteerd. Ik zag het meteen: ze leefde niet meer. Het beeld was een bevestiging van het onheilspellende gevoel wat ik al even had. Diezelfde middag hebben we een afspraak in het ziekenhuis voor allerlei onderzoeken. We hebben een paar dagen om ons voor te bereiden op de bevalling die over een paar dagen gepland staat.
Geen verloskundige maar verlieskundige
Meerdere keren in mijn leven heb ik overwogen om verloskunde te gaan studeren. Om uiteenlopende redenen heb ik dat niet gedaan en gekozen voor oefentherapie en een psychotherapeutische opleiding. Ik specialiseerde me in lichamelijke en psychische klachten bij (aanstaande) moeders. Maar de aandacht en zorg voor deze doelgroep is groot. Helaas is er voor vrouwen na verlies van hun baby weinig deskundige zorg waar ze op terug kunnen vallen.
Toch hebben deze moeders na het verlies van hun baby vaak meer begeleiding nodig dan het personeel in het ziekenhuis of de verloskundige kan bieden. Maar een afspraak maken bij de psycholoog is meestal een stap te ver. Dat vond ik destijds zelf ook. Ik was op zoek naar laagdrempelige en praktische hulp, naar een overzichtelijk traject voor vrouwen die houvast zoeken na het verlies van hun baby. Ik vond het nergens. Het verbaasde me hoe weinig hulp en kennis er bestond voor moeders die hun kindje verloren.
Ik besloot het roer om te gooien en me bij te scholen in het begeleiden van vrouwen na (herhaalde) miskramen en babyverlies. Met al mijn kennis en ervaring ondersteun ik hen nu op een manier zoals ik die destijds zelf graag had gehad. Geen zware, intensieve therapie maar een nuchtere aanpak en praktische begeleiding. Een steuntje in de rug voor vrouwen die hun kindje verloren tijdens de zwangerschap of rondom de bevalling.
In mijn begeleiding komen alle moeilijke thema’s aan bod. Het geeft je houvast in een wereld waar de grond onder je voeten is weggeslagen.
Opleidingen en relevante trainingen
- EMDR basisopleiding i.o. – BivT – 2023
- Coaching bij babyverlies – De babyverlies academie – 2022
- Slaapoefentherapie – Meditrainer – 2022
- Houd me vast trainer – Stichting EFT Nederland – 2020
- Vrouwen met een miskraam goed begeleiden in je coachpraktijk – Miskraambegeleiding Nederland – 2019
- Relatietherapie – Stichting EFT Nederland – 2015
- Master of Science (MSc.), Gestaltpsychotherapy – Middlesex University London – 2008
- Post HBO – Gestalttherapie opleiding – Nederlandse Stichting Gestalt Amsterdam – 2008
- Post HBO – Gestaltmethodiek opleiding – Nederlandse Stichting Gestalt Amsterdam – 2006
- HBO – Oefentherapie Mensendieck – Hogeschool van Amsterdam – 2002